31 Aralık 2013 Salı

Hey gidi günler heeeeey....

Bugün sizlerle yılın finalini yapalım istemiştim. Bir kez daha geçmişe veda ve yeniye merhaba diyeceğiz...  Her yılı biraz hüzünlü kapatırım ama mutluluğum inanılmaz büyük olur. Yeni sayfa açar gibi umutlar, hayaller, planlar, beklentiler tazeleniverir yüreğimde. Hayat her saniye bir şeyler götürürken yenisini avuçlarıma koyuverir. Farkında olmadan akıp gidiveren zaman içinde yaşanmışlıklarımız ne kadar taze ne kadar yakın gelir oysa ki...

                                                        Yıl 1984, sınıf 5, yaş 11.... 


Annem benim yaptığım bu elbezileri yazımı da üzerine iğneleyip saklamış ve bana verdi. O zamandan meraklıymışım bu işlere:)


Yıl 2000... Bir yılın değil bin yılın bitimi...Milenyum milenyum diye çıldırmışdık:) Hatıra olsun diye havlu alıp koymuşuz kenara...

İşte bugün gülümseyerek baktım o yıllara ve sizinle de paylaşmak istedim. Neler geliyor neler geçiyor da hızını farkedemiyoruz bile.  Unutulanlar, hatırlananlar... 

Yarın, hepimiz için tüm sıkıntıları geride bırakacak hayallerimizin, umutlarımızın, beklentilerimizin gerçekleşeceği günlerin başlangıcı olsun. Karşılıklı sevginin, saygının, insanların yüzünden gülümsemenin eksik olmayacağı sağlık dolu, bereketli güzel günler...

YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN



6 yorum:

  1. Yıl 1984 benim için 4. sınıf, yaşıt sayılırmışız. Zaman çok hızlı geçiyor gerçekten. Yeni bir seneden beklediğiniz tüm güzellikler gerçek olsun, yeni yılınız kutlu olsun. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah ne güzel, ne yaşadıysam şahit olmuşsunuz demektir:)) Ben de size sağlık, mutluluk ve huzur veren bir yıl dilerim...

      Sil
  2. çok güzel dile getirmişsiniz...duygularınıza katılıyorum....mutlu seneler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Size de sağlıklı, mutlu, huzurlu ve bereketli bir yıl dilerim:) Sevgilerimle...

      Sil
  3. Yaşıt olduğumuzu anlıyorum bu sayede :))

    O yaşlarda ne kadarda hevesliydik örgülere. :)

    Yeni nesil bilgisayarda geçiriyor zamanı maalesef. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok haklısın ama o zamanlarda ya sokak vardı oyun oynayacak ya da evdeki büyükler bir şeyler tutuşturuverirdi elimize. biz de büyüme heveslisi olarak onların yaptığı işleri yapıyor olmanın gururunu yaşardık. ben üniversiteyi bitirdiğim sene iş yerinde internetle haşır neşir olmuştum, kızım 2 yaşındayken elinde dizüstü vardı. korkunç bir teknolojik hız... ben de şimdi atölye çalışması diyerek kızımla cumartesi günleri boyama yapıyorum. onun da hoşuna gidiyor....

      Sil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...