Arayı çok uzatmadan...

Yoğunluk devam ama fazlaca buraları da ihmal etmek istemedim. Sıcak bir merhaba diyerek hobievimizden birkaç parça çalışmayı paylaşayım sizlerle.

Sevgiyle ve renklerle kalın :)

Mola için mola vakti :)

Eh, çalıştık, yorulduk, hakettik kanaatindeyim :)) Benim içinde mola verebileceğim tatil vakti geldi. Hele ki son günlerin yorgunluğu üzerine Allah'ın izniyle nasıl da iyi gelecek. Yani sözün kısası önümüzdeki 20 gün için elveda İstanbul :))) Tam da bu yüzdendir aynı haftaya 2 post sığdırmam. Romantik bir veda mı olsun,

kedi gibi hızlı kaçtım mı demeliyim,

yoksa deniz sevdamı mı sereyim önünüze bilemedim :)

En iyisi hepsini paylaşayım ki ben dönene kadar yokluğumu aratmayacak bir post olsun.

Herkese kucak dolusu sevgiler:))

Fis Kos Fis Kos :)))

Bol sohbetli, keyfi ve neşesi bol bir haftasonu dilerim herkese :)

Veee devamı...

Musmutlu bir hafta olsun hepimize :)

Genç Odalarına

Bir fırsat bulup attım kendimi buralara. Farketmeden ne kadar da hızlı geçmiş zaman. Ama az kaldı, bitince eminim hak vereceksiniz bu kadar aralıklı ziyaretlerime. Az önce resimlere bakarken her bir yerde paylaşıp bloğumda atladığım bir çalışmamı farkettim :(( Şimdi o resimler geliyor ben gidiyorum. İlk fırsatta buralarda olacağım, o zamana kadar kucak dolusu sevgiler hepinize:))

Devamı bir sonraki yayında :))

Saat

Yoğunluk devam mı devam ama sizleri de çok özledim. Kısacık bir merhaba diyorum hepinize ve güzel bir haftasonu diliyorum.

Bahar

Herkese bahar tazeliğinde bir hafta dilerim. Kısacık bir post oldu ama haftasonu sınavlarım var, ders çalışmam lazım. Uzatmadan kaçıyorum:))

Yine Yeniden

Haydi bakalım, yeni haftaya benden sımsıcak bir merhaba. 

Nasıl bir keyiftir ki bu kutuları çalışmak:))

Duymayan, bilmeyen kalmadı sanırım benim rölyef aşkımı. Yine bir klasik gerçekleşti ve dekupaj, rölyef, stencıl ve fırça ile eskitme birarada kullanıldı. 

Veee, güzeller güzeli bir genç kızımızın odasında yerini aldı. 

Kısa Kısa

İnsanın uğraşacak bir şeylerinin olması çok iyi geliyor böyle zamanlarda. Ben de bu sıkıntılı günlerde çıkardığım bir iki parçayı paylaşayım sizinle. 

Daha önce tepsisini çalıştığım modele takım olarak gitti.

Bu da mini minicik İpek için. Esracım, bak lavantaların dekor yaptı bana mis gibi kokusuyla:))

Sevgiyle kalın.

Tatil Bitti

Uzunca bir aradan sonra ne güzel tekrar merhaba diyebilmek. Sınavlardı, tatildi derken hepsi geride kaldı ve nihayet oturabildim bilgisayarın başına. Malum yazı yazmak zaman istiyor. Arada kısa yoldan facebook ve instagram hesaplarımı gezebildim ama bloğa uğrayamadım. Tatil olunca aman kuzucuklar dinlensin, derslerden boğuldular değişiklik olsun derdiyle çeşitli aktiviteler planlandığı için koşuşturmacası bol oluyor bu günlerin. Fırsattan istifade kar diye başımın etini yiyen kızıma kar gösterebilmek için Kartepe yolunu tuttuk. Gönlü oldu sonunda, benim için nasıl olduğunu söylememe gerek yok sanırım :)) Çocuklar için katlanılıyor, yeter ki mutlu olsunlar. Arada Sapanca'ya da indik, orası tam benlik işte. Bol bol yürüdük, temiz hava aldık. İstanbul gürültüsünden sonra huzur verdi.

Dağda durum bu, peki ben neredeyim? Tabiki sıcak kahvemle camın arkasında izlemedeyim. Çıkar mıyım hiç dışarı :))

Oh güzelim güneş varken yararlanmak lazım. Missss....

Peki bu ne şimdi? Eli alışan insanın boş duramamak gibi bir huyu olunca, gittiği yere de taşıma huyu çıkıyor zamanla. 

Fena mı canım, bu tepsi de aradan çıkıverdi işte. Merak eden olursa stencılla çalıştım.

Evdeki kısa vakitleri de değerlendirdim. Aklımda olan çamaşır sepetimi boyadım,

canım arkadaşım Bahar'ın hediyesi çerçevelerimin içine desenlerini koydum,

ve de bol bol hamur işi yaptım. Sitedeki kızlar soğuk diye evlerde toplanınca, atıştırmayı da sevince, aman yesin canlar diyerek mutfakla aramdaki bağı aşka çevirdim:))) Tarifleri ara ara sizinle de paylaşırım ama bugünlük bu kadar yeter. Sevgiyle ve sağlıkla kalın.

Ah Bu Havalar...

Orhan Veli, kulakların çınlasın emi:) Nasıl bir başlangıç yaptım yeni yıla anlamadım gitti. Kar, tatil, ev hapsi... Ruhumu teslim ettim kara. Zaten aramız hiç iyi değildir, vurdu gitti en şiddetlisinden. Allah dışarıda olanlara yardım etsin, ben evde bile gerildim. Gram zevk almaz mı insan, mevzubahis kişi ben olunca, almıyor işte. Hatta bilmem kaç gün tatil ardından çocuklara cuma günü okulların açık olduğu haberi verilince kızımla aramızdaki konuşmayı aktarayım size:)
-Anne kar yağarsa okullar açık bile olsa ben gitmeyeceğim.
-Kızım arkadaşların okuldayken sıkılırsın tek başına, kiminle oynayacaksın ki kar? (ılımlı,sevecen anne ben )
-Seninle oynarız:)
-Hayatta çıkmam dışarı ( gerilmiş ve kararlı anne)
-Tamam çıkmana gerek yok ben eve taşırım
-Bence sen yarın okula gitmelisin!!! (kötü anne)
Yani psikolojimdeki iniş ve çıkışları görüyor musunuz? Bu kadarla sınırlı değil elbette. Öyle kasıldım ve evin içinde bile üşüyormuşum gibi hissettim ki enerjimi yükseltecekmiş gibi her gün farklı bir tatlı yapıp yedim. Bana maliyeti 2,5 kg. :(
Yaptığım işlere de yansıdı bu denge bozukluğu. İlk kez bloğumda yayınlamadan bazı resimleri diğer sosyal paylaşım sitelerinde yayınladım. Yani ihanet ettim. Öyle zor geldi ki kafayı toparlayıp bilgisayarın başına geçmek, tek tuşla gönderivermek gibi işin kolayına kaçtım malesef. Üstelik birazdan ekleyeceğim fotolardan da anlayacağınız gibi, bir yandan baharı getirme çabasıyla çalışan ben, bir yandan da ısınma çabasına girdim. Nasıl mı, gelin beraber bakalım.

Altta gördüğünüz beyaz çerçeveler kahverengi ve dört adetti. Nedense:)) Onları bir güzel beyaza çevirip perdelerime uygun bir resimle kullandım. Takım olsun diye de arkadaki 3'lü çerçeveyi de pano olarak değerlendirdim.

Kırlentlerime de uydular. Çiçekler bahar havası estirsin dedim ama yetmedi.

Tamam, o zaman koridora da pembe çiçeklisini yapalım. Renkler iç açıcı mı, evet. Peki benim içim açıldı mı, hayır. 

Neyse en azından üretme çabam devam ediyor tesellisi ile kalan iki adet çerçeveyi de kar konseptine uydurup siyah beyaz çalıştım. Kızımın siyah fon kağıtlarına stencıl ile yaptığım desenler süsledi içini.

Elbette yağsın kar, su lazım, mikroplar kırılsın, çocuklar oynasın ama bendeki his, şifa niyetine işte:))

Gönlüm yaz istedi, bu sefer de deniz teması geldi aklıma.

Deniz feneri, deniz yıldızı, balıklar derken gerçekten özlediğimi hissettim.

Baktım olmadı ısıtmıyor içimi, aldım Esenciğimin hediyesi çantamı (nam-ı diyar hobicigeldihanım), attım içine şişi yünü, bari birşeyler öreyim dedim. Canım arkadaşım, ne kullanışlı oldu benim için bir bilsen. Teşekkürler bu vesileyle bir kez daha:))

Benim güzellik, boyunluk ve bere istedi, anneciği yaptı. Bu durumlarda kızlar kurtarıcı. Ne örsem diye düşünürken ona "istediğin bir şey var mı" dedim ve hemen bulup beni kurtardı sağolsun:))

Sonra da bir süeter. Konu mankeni okulda olunca yastığa giydirdim. Biri beni durdursun. 

Durumu anlatabilmişimdir inşallah. Kısacası gelgitlerin bol olduğu iki haftayı atlattıktan sonra çooook şükür bugün güneş var ve ben kendime geldim. Üstelik uzunca da bir post yazdım. Ve şimdi uzun zamandır ziyaret edemediğim blog dostlarımı gezeceğim. 

Önümüzdeki iki hafta yine buralarda olamayacağım çünkü dönem sonu sınavlarım var ve tatil sebebiyle sınavları sıkışan kızıma yardım etmeliyim. Analı kızlı karnelerimizi alana kadar hoşça ve sevgiyle kalın.